Juan Dela Cruz

Ano ba ‘yan!

by Aldrich Paul Sison

Gigising siya ng 5:30 ng umaga para pumasok sa paaralan. Malayo ang pinapasukan niyang eskuwela. Isa’t kalahating oras ang aabutin para makarating siya doon. Uumpisahan niya ang araw sa pagpunta sa banyo para maligo at mag-toothbrush. Hindi man lang magawang magdasal para magpasalamat. Agad-agad na nagbihis at nag-ayos ng gamit. Bababa siya galing kuwarto at walang madadatnang almusal. “Ano ba ‘yan!” Aalis na lang siyang walang paalam. Start na ang kanyang journey.

Maghihintay siya ng masasakyang tricycle. Habang naghihintay, pansin niya ang mga asong-kalye na wala ng ginawa kundi umihi at dumumi sa kalsada. “Ano ba ‘yan!” Mabuti hindi siya kumain at baka naluwa niya lang ang agahan. Sasakay na siya sa tricycle. Bibilangin na niya ang pamasahe para sa buong trip papuntang school. Pagbaba, sasalubong agad ang mga street children para manlimos. Magbibigay siya ng sobrang piso. Habang naglalakad papuntang overpass, pansin niya ang mga taong dura ng dura. “Ano ba ‘yan!” Kadiri daw sila. Laganap na nga ang sakit, dura pa ng dura. Nakikita niya rin ang mga taong nagtatambak ng basura sa mga lugar na may karatulang “Bawal magtapon ng basura dito!” Makulit talaga ang mga Pinoy. Madali siyang sumakay ng jeep dahil baka abutan siya ng trapik.

30 minutes siyang nasa jeep. Wala siyang magawa. Iniisip na lang niya ang mga bagay na gagawin niya pagdating sa school. “Ano ba ‘yan!” May quiz nga pala siya. Susubukan niyang mag-review habang nasa jeep. Hindi siya makapag-concentrate dahil sa sabay-sabay na ingay ng busina, mga barker ng jeep, at mabilis na pag-andar ng sasakyan. Nahilo siya bigla. “Ano ba ‘yan!” Sa school na lang siya mag-rereview. Pagkatapos ng jeep, bus naman ang sasakyan niya. Maghahanap siya ng bus na malapit nang mapuno para makaalis agad. Lagi siyang nakakaupo sa bus. Tatayo siya kapag may nakita siyang babae na nakatayo malapit sa kanya. Kahit gusto niyang umupo at matulog habang nasa bus, no choice siya dahil umiiral ang conscience niya. “Ano ba ‘yan!” Siya nagpaupo ng babae habang ang ibang lalake na mas matanda sa kanya, sitting pretty pa rin at di man lang magawang magpaka-gentleman. Iba na talaga ngayon.

Malapit na siya sa school. Napaisip siya kung dadaan muna siya sa kahit anong bilihan ng pagkain para mag-almusal. “Ano ba ‘yan!” 5 minutes na lang at late na siya. Agad-agad na sumakay ng isa pang jeep. Pagpasok niya, sasalubong sa kanya ang mga classmates. May isang minuto pa bago tumunog ang bell. Nagkulitan muna sila bago pumasok sa classroom. Biglang may nagtanong sa kanya kung nagawa ba niya ang assignment sa Math. “ANO BA ‘YAN!!!”